بررسی اثر تزریق درون هیپوکامپیl-name بر حافظه احترازی غیر فعال در موش های صحرایی استرس دیده

چکیده نام خانوادگی: موید فرد نام: زهرا عنوان پایان نامه: بررسی اثر تزریق درون هیپوکامپی (l-name) بر حافظه احترازی غیرفعال در موش های صحرایی استرس دیده استاد راهنما اول: دکتر احمد علی معاضدی استاد راهنما دوم: دکتر هومن اسحق هارونی استاد مشاور: دکتر غلامعلی پرهام درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: فیزیولوژی گرایش: جانوری محل تحصیل (دانشگاه): شهید چمران اهـواز دانشکده: علوم گروه: زیست شناسی تاریخ فارغ التحصیلی: تیر ماه 1390 تعداد صفحه: 90 کلید واژه ها: l-name، ال-آرژینین، حافظه، یادگیری احترازی غیر فعال، استرس محدود کننده نیتریک اکساید یکی از میانجی های مهم عصبی در ناحیه هیپوکامپ است که به صورت پیامبر برگشتی در روندهای شکل پذیری سیناپسی و در نتیجه یادگیری و حافظه دخیل می باشد. از آنجایی که نیتریک اکساید در بسیاری از روندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی مغز از جمله پاسخ هیپوکامپ به استرس دخیل است. در این مطالعه، نقش نیتریک اکساید با استفاده از l-name (مهار کننده ساخته شدن نیتریک اکساید) بر حافظه احترازی غیر فعال موشهای استرس دیده مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، ناحیه ca1 هیپوکامپ موش های صحرایی (25± 225گرم) به صورت دو طرفه کانول گذاری شد. بعد از یک هفته استراحت، مقادیر ال-آرژنین (15، 30 و 60 میکروگرم در هر نیم میکرولیتر حلال40 دقیقه و مقادیرl-name (20، 40 و80 میکروگرم در هر نیم میکرولیتر حلال)30دقیقه قبل از اعمال استرس به درون ناحیه ca1 بصورت دوطرفه تزریق شد. سپس موش ها 7روز و هر روز به مدت 2ساعت در معرض استرس محدودکننده قرار گرفتند. روز بعد از پایان دوره استرس در دستگاه احترازی غیر فعال آموزش داده شده و 24 ساعت بعد تست به یاد آوری انجام گرفته و مدت زمان تأخیر در ورود به اتاق تاریک و حضور در اتاق تاریک بعنوان معیار حافظه ی بلند مدت ثبت گردید. یافته های ما نشان داد که تاخیر زمانی ورو به اتاق تاریک در موش های در معرض استرس محدود کننده در مقایسه با گروه دریافت کننده سالین به طور معنی داری افزایش یافته است. l-name80 میکروگرم باعث کاهش زمان سپری شده در اتاق تاریک و افزایش تاخیر زمانی ورود به اتاق تاریک می شود. ال-آرژنین (15و30 میکروگرم) نیز موجب کاهش زمان سپری شده در اتاق تاریک و افزایش تاخیر زمانی ورود به اتاق تاریک می شود. این نتایج پیشنهاد می کنند از آنجایی که مهار یا تولید نیتریک اکساید منجر به بهبود حافظه در موش های استرس دیده شده است، پس می توان این احتمال را داد که تغییر تولید نیتریک اکساید در روندهای حافظه و یادگیری و اثرات استرس براین روندها دخیل می باشد.